“I a era tradicion de conéisher as abitants des pòbles vesins damb un maunòm, per exemple, as vesins de Gausac se mos coneish como “es arroquets” o “malhoquets” (es dera arròca), perque era part vielha deth pòble ei bastit ath dessús dera ròca que baishe deth Montcorbison.” Ricard Novell
Es sarnalhèrs, des cernalhes, ei eth nòm des de Bausen. “Un vesin dera glèisa vedie que tot soent trauessauen eth carrèr es cernalhes damb quauquarren blanc e auriò ena boca e se calauen lèu en ua henerècla dera tor deth campanau. Se pensèc qu’èren monedes d’òr e argent. Ac expliquèc a quauqui vesins que les comencèren a guardar e arribèren ara madeisha conclusion. Era hèta correc per tot eth pòble, que decidic desmontar es pèires dera paret e se trobèren damb un magazèm plen de huelhes jaunes e boletes blanques.
E com es cernalhes, era gent de Bausen arremasse, emmagazème e se sauve es causes tà males tempsades. Dempús de conéisher aguesta istòria, es de Les e Canejan les dideren sarnalhèrs as de Bausen. Perque atau com es cernalhes saben qu’era riquesa non se tròbe tant en òr e en argent, mèslèu en camp.”
Bausen, Un valle, un rio, un pueblo, un señorío, Santiago Temprado
